Як вы бы назвали незвычайную успрымальнасць хлопчыка, яго тонкае адчуванне хараства навакольнага свету, яго фарбау и гукау? Прыгадайце надзеленых такими ж здольнасцями яу у Сымонки, литаратурных герояу з творау рускай литаратуры.

Незвычайную ўспрымальнасць хлопчыка, яго тонкае пачуццё прыгажосці навакольнага свету я б назваў чыстым успрыманнем навакольнага свету. Такое ўспрыманне свабодна ад жаданняў стаць гаспадаром гэтага свету. Чалавечы эгаізм застаўся ў мінулым, а засталося толькі любоў да ўсяго праўяленага. Менавіта гэта дазваляе глыбока адчуць навакольнае рэчаіснасць.